เทคนิคของมวยไทย
มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้วินัยทำให้การใช้ส่วนของร่างกายสำหรับอาวุธ ส่วนของร่างกายซึ่งเป็นที่ศีรษะ, ข้อศอก, ฟุต, หมัด, shin และประนีประนอมเข่านาวา arwud แต่ในวันนี้การต่อสู้มวยไทยไม่อนุญาตให้เครื่องบินรบที่จะใช้หัว ในการโจมตีและป้องกัน, รบพนักงานในปริมาณที่น้อยของการต่อสู้หรือสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันกอดกัน
เทคนิคของมวยไทยแบ่งออกเป็นสองประเภทที่ Luk เชียงใหม่หรือที่ซึ่งเป็นที่รู้จักเป็นเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ และแม่ไม้หรือเทคนิคที่สำคัญ เหตุผลมากว่าทำไมมวยไทยเป็นที่จัดขึ้นเพื่อให้แตกต่างจากพันธุ์อื่น ๆ ของศิลปะการต่อสู้เป็นเพราะใช้การเคลื่อนไหวร่างกายทั้งในขณะที่สะโพกทั้งสองสามารถหมุนได้เต็มหรือบางส่วนสำหรับบล็อกทุกเตะและชกต่อการดำเนินการ
เทคนิคการเจาะรวมถึงการชกหมัดตรง, ตะขอเจาะ, หมัดสอยดาว, กระทุ้งและบางครั้งก็ปั่นกลับกำปั้น .. ผู้พิพากษาน้อยลงในการเพิ่มคะแนนของนักต่อสู้มวยไทยที่มักจะใช้เจาะที่พวกเขาจะมีประสิทธิภาพน้อย
เทคนิคการข้อศอกเป็นหมัดสอยดาวข้อศอก, ข้อศอกแนวนอนเอาข้อศอกไปข้างหน้า ปั่นข้อศอก, ข้อศอกย้อนกลับแนวนอน, ข้อศอกสับ, ตีศอกกลางอากาศและสับศอกสอง
เทคนิคการเตะจะเตะตรง (เคล็ดลับ), เตะ Roundhouse, เตะในแนวทแยง, เตะเข่าครึ่งกระโดดเตะและก้าวขึ้นเตะ ที่ใช้มากที่สุดแม้ว่าจะเตะ Roundhouse และเท้ากระทุ้ง (TIP)
เทคนิคการ KNEEรวมถึงการนัดหยุดเข่าตรง, ตีเข่าขวางแนวนอนตีเข่า, ตบเข่า, ตีเข่าบิน, ตีเข่าขนาดเล็กและระเบิดที่หัวเข่า
ในขณะที่เท้าเทคนิคการเป็นแรงผลักดันที่เท้าข้างที่เอาเท้าตรงที่เอาเท้าย้อนกลับและแรงผลักดันที่เท้ากระโดด
